- Adalet Tanrıçası bu ne sessizlik! Bunlar insafa mı geldi yoksa toplu firar mı etti?

- Hepsi içerideler efendim

- Peki niye hiç sesleri çıkmıyor! Yoksa Müneccim astroloji dersine mi başladı?

- Henüz başlamadı,ders programı hazırlıyor. Müneccim şu an seansta efendim.

- Ya öyle mi! Kim geldi? Uzun zamandır kimseyi kabul etmiyordu!

- Tahmin edin, o kimi reddetmez!

- Tabi ya Kelebek gelmiş olmalı! Bu sükuneti ona borçluyuz değil mi!

- Evet efendim Kelebek geldi ve hepsi Müneccimi atlatıp, onun yanına girmenin bir yolunu arıyor. Bunların bir Muzip Surat bir de Kelebekle arası çok iyi. Bu iki müdavimi gördüler mi söz geçirmek ne mümkün! Beni ne görüyor ne de işitiyorlar. Ne yapsam nafile hiç biri tınmıyor bile! Ev kızı çay tepsisi elinde, iki de bir içeri girip çıkıyor. Neymiş Kelebek onun demlediği çayı çok seviyormuş. Tabağı boş kalmamalıymış. İzzet-i ikram da kusur etmemeliymiş...

- Hele o mutsuz, depresif Kitap Kurdunun halini bir görseniz! Kelebek ona kitap getirince sevinçten havalara uçtu ve hemen odasına çekildi, kapısını sürgüledi, günlerce dışarı çıkmaz artık.

- Sokak Kızı deseniz onun güzelliğine ve nezaketine tav!Bir punduna getirip o sokak senin, bu sokak benim deyip birlikte gezmeye bayılıyorlar. Bir de bunların siyah-beyaz aşkı var malum...

- O hiç kimseye müdanası olmayan Amazon bile Kelebeğin azmi ve dayanıklılığı karşısında pür dikkat kesildi. Fanatik yanına hiç toz kondurmuyor! "Kara Kartal" da zaten ortak sembolleri.

- Sağ olsun Kelebek bunların hepsini ayrı şımartıyor. Gene bir çocuk sesi geliyor kulağıma, Kelebek yanında yeğeni tırtılı da mı getirdi yoksa!

-Hayır efendim o hep yalnız gelir, müneccimin kurallarına sıkı sıkıya riayet eder bilirsiniz.

- Ama bir çocuk sesi var! İçeriden geliyor... Yoksa Muzip Surat taklit mi yapıyor gene?

- Muzip Surat provada efendim, sadece Kelebek burada. Siz geçen gün de duydunuz bu çocuk sesini, her yere baktım ama inanın çocuğa dair en ufak bir iz bulamadım.

- Son zamanlarda çok sık işitir oldum. Kah gülüyor, kah ağlıyor sanki! Uzaktan, derinden geliyor sesi...

- Hayırlara vesile olsun efendim, bunlarla zor baş ederken bir de çocuk çıkarsa başımıza vay halimize!

- Bana kalırsa Müneccim bu çocuk sesini duydu, o ne olduğunu biliyor ama söylemiyor.

- Müsterih olun efendim, bir vakti vardır. Her şey vaktini bekler...

- Orası öyle de, neyse... sahi bunlar seçim kararını nasıl karşıladı?

- Ben de tam bunu söylemek için gelmiştim yanınıza. Önce çok şaşırdılar çünkü sizden böyle bir seçim kararı almanızı beklemiyorlardı. Sonra aralarında fısıldanmalar başladı derken Kitap kurdu ağzındaki baklayı çıkardı. Dedi ki; söyle majestelerine böyle apar topar seçime gidilmez, bizim de haklarımız var, bize propaganda yapma süresi tanısın, hazırlıklarımızı tamamlayalım hiç olmazsa...

-  Aaaaa! Şaşırmış bunlar! Oldu olacak davul-zurna da çalsınlar, bayrak sallasınlar, slogan atsınlar! Galiba Müneccim başı haklı, yüz verdik astarını istiyorlar.

(Devam edecek)