Toplam 360 derecelik Zodyak kuşağının son halkası olan Balık burcunun 29 derecesi biraz netameli ve tekinsizdir. Çünkü karanlığın son demi ile ışığın doğum anına denk düşer. Bu hassas aralığa alaca karanlık vakti de denilebilir. Gecenin sonu ile sabahın başlangıcını temsil eden bu şafak vakti ünlü ozan Homeros'un "gül parmaklı" olarak tanımladığı Şafak tanrıçası Eos tarafından birbirine bağlanır. Gökyüzünün bu en hassas kaynak noktasında sürekli olarak gece sabaha, karanlık aydınlığa, son başlangıca, ölüm yaşama evrildiğinden, 29 derece Balık burcu ve 0 derece Koç  burcu halkaları "Kuyruğunu ağzına alan yılan" sembolizmi ile çok güzel örtüşür.

Güneş, bu "var oluşsal kriz bölgesi" ne geldiğinde insanoğlu hem fiziksel hem de psikolojik açıdan zorlanır. Gerilim artar, panik-atak ya da anksiyete baş gösterir. Aslında var oluş ile yok oluş arasına sıkışıp kalan insan için bu durum "hiçe indirgenme tehdidi" karşısında bir teyakkuza geçme halidir. Bu bir var olma ve var oluşu koruma, sürdürme savaşıdır. Her yıl 20 ya da 21 Martta Güneş Koç burcuna girdiğinde ilkbahar ekinoksu yaşanır. Yani gece ve gündüz eşitlenir. Bu tarihten itibaren artık Güneş gökyüzünde çıkabileceği en yüksek noktaya doğru tırmanışa geçer. Güneşin yükselişi yaşamın zaferi demektir. Geçici ölüm uykusundan kalkan insanoğlu dirilişini ateşler yakarak ve demirler döverek sağlamlaştırır. Güzel Anadolu insanı, büyük ozan Homeros'un deyişiyle canlılığın gücü ve ta kendisi olan Menos (1) kainatı kuşatır, tüm canlıları sarıp sarmalar.

Başta Türk toplumu olmak üzere çoğu kadim toplumlarda bu gün Nevruz (2) olarak adlandırılır ve şenliklerle kutlanır. Nevruz bayramına ait "ateş yakma" ve "demir dövme" sembolizminin astrolojik temelleri vardır. Koç burcu ateş elementine sahip öncü bir burçtur. Koç burcu enerjisi var oluşu simgelediğinden ateş elementini tutuşturduğunda tüm doğa dirilmeye, canlıların kan akışı hızlanmaya, yaşam enerjisi yükselmeye başlar. Koç burcunun metali demir, rengi ise kırmızıdır. Kana kırmızı rengi veren hemoglobinin ana maddesi de demirdir. Son derece özel bir sıvı doku olan kan, canlı varlıklar için vazgeçilmez bir hayat kaynağıdır öyle ki demir bağlama ve demir depolama mekanizmaları aksadığında canlının var oluşu da riske girer.

Kadim (bilhassa Türk) toplumlarda demirin çıkardığı sesin kötü ruhları uzaklaştırdığına inanılır. Dökümcü ve demirciler simyacılar gibi "ateşin efendileri" olarak kabul görür. Kadim Türk'lerde demirci Tarkhan aynı zamanda kahraman ve yalnız atlı savaşçı anlamı taşır. İlk demirci ata olarak Ongun kabul edilir. Bu son derece biyofilik (yaşam sever) bir bayram olan Nevruz bir avuç nekrofilik (ölüm sever) elinde gerçek amacından saptırılarak kana bulanmamalı, boşuna kan dökülmemelidir. Zaten Nevruz'un temel anlamı da doğa ve canlıların yeniden dirilişidir. Amaç canlıların yaşam özü olan kanın güçlendirilerek hayatın korunması ve sürdürülmesidir. Çünkü kan ve can anlamı taşıyan MENOS kutsaldır.

(1) Menos sözcüğünün dört ayrı kökü vardır; MEN-MAN-ME- MED veya MET. Mentor, Metis, Mantis, Mania vb. sözcükleri bu köklerden türetilmiştir. Ben burada konumuzla ilgili anlamı üzerinde durdum.

(2) Farsça Nev = yeni, Ruz= gün demektir.